জেদ জি (ZG)

জুবিনদাৰ ওপজা দিনত মোৰ কথাখিনি আৰম্ভ কৰিছোঁ জুবিনদাৰ মৃত্যুৰ পৰা । জানো শেষ বুলিলেই শেষ নহয় । তথাপিও শেষ বিন্দুৰ পৰা যেন তীব্ৰ হয় এৰি অহা ধুলিয়ৰি বাটবোৰ উভটি চোঁৱাৰ হাবিয়াস ।

আকস্মিক খবৰটোত দিশহাৰা মনটোলৈ কিয় জানো আহিছিল তাৰ দুদিনমান আগৰ নিউজ, চছিয়েল মিডিয়া, ৱেব পৰ্টেলৰ গৰম খবৰটোৰ কথা: মুম্বাইৰ এটা প্ৰগ্ৰামত জুবিনৰ জোতা । জোতাক, পেণ্টকলৈ বিতৰ্কটো প্ৰথম নহয় । বহুবাৰ হৈছে । বিতৰ্কৰ পাছত জুবিনে আকৌ পিন্ধি গৈছে ।

ছেগা-চোৰোকাকৈ মনলৈ আহিল মোৰ সাত বছৰীয়া স্মৃতি । ভাইৰেল হৈছে এটা নতুন গানৰ এলবাম । এটা উনৈছ বছৰীয়া লৰাৰ কণ্ঠ । দীঘল চুলি, কাণত কাণ ফুলি। অন্ততঃ সেই সময়ৰ বেশভুষাৰ সোঁতৰ বিপৰীতে ।

ইয়াৰ পিছত প্ৰতিটো এলবাম ভাইৰেল, জুবিনৰ খবৰ, জুবিনৰ কথা, জুবিনৰ ষ্টাইল: trendingত। 

মনলৈ আহিল বহুতৰ বাবে একেবাৰে নতুন আৰু কিছু দিনৰ পৰা খুবেই চৰ্চিত শব্দ এটা । জেন-জি । Gen Z (Generation Z) বুলিলে সাধাৰণতে ১৯৯৭ চনৰ পৰা ২০১২ চনৰ ভিতৰত জন্ম হোৱা লোকসকলক কোৱা হয় । গতিকে ২০২৫ চনত এই প্ৰজন্মৰ বয়স প্ৰায় ১৩ বছৰৰ পৰা ২৮ বছৰ পর্যন্ত । নাইবা গড় ললে ২০ বছৰ । জুবিনতকৈ ৩০ বছৰ পিছৰ । তথাপিও জেন-জিৰ চাৰিত্ৰিক বৈশিষ্ট্য যেনে প্ৰযুক্তি-প্ৰেম, স্বতন্ত্ৰ চিন্তাধাৰা, দ্ৰুত তথ্য প্ৰচেচিং ক্ষমতা, বৈচিত্র্যতাৰ সহজ অধিগ্ৰহণ, সমাজ সচেতনতা আদিৰ লগত জুবিন গাৰ্গৰ চৰিত্ৰত পোৱা যায় এক অদ্ভুত সাদৃশ্য । এনালগ যুগত জন্ম হৈ ডিজিটেল যুগলৈ সুদীৰ্ঘ পৰিক্ৰমাত, স্বাধীন চিন্তাধাৰা, নতুনত্ব গ্ৰহণ, নব্বৈৰ দশকৰ সামাজিক পৰিৱেশত কেৰিয়াৰক লৈ অথবা অসমীয়া ছবি জগতৰ দুৰ্দিনৰ সময়ত "দৌৰি দৌৰি যাম, মিছন ছাইনা চাম" ধৰণৰ টেগলাইনেৰে ছবি প্ৰযোজনাত লৈ লোৱা ৰিস্ক, সমাজ আৰু প্ৰকৃতিৰ প্ৰতি থকা দায়িত্ববোধে এটা প্ৰজন্মৰ প্ৰেৰণা আৰু "Icon" হিচাপে থিয় কৰাইছিল জুবিন গাৰ্গক ।

ভূপেন হাজৰিকাৰ দেহাৱসানৰ সময়ত শোকাকুল পৰিবেশতো শিল্পী বুলি চকু তুলি চাবলৈ জুবিন আছিল । শূন্য হোৱা নাছিল অসমখন । পিছে জুবিনবিহীনতাখিনি পূৰাবলৈ চৌদিশে দেখোন শূন্যতাই । 

ভাবিছিলো এবাৰ জুবিনদাক সৰুসজাইত চাই আহিম । তেতিয়া অলপ হয়তো কমিব উচপিচ্‌নি । সমস্বৰে গাম "মায়াৱিনী ৰাতিৰ বুকুত"; জনসমূদ্ৰত এৰি থৈ আহিম মনৰ বেদনা । সৰুসজাইৰ প্ৰবেশদ্বাৰৰ পৰা জুবিনদাৰ ওচৰলৈ ছঘণ্টাৰ সেই সুদীৰ্ঘ পথ চোৱাত আবাল বৃদ্ধ বনিতাৰ লগত চিঞৰিলো "জয় জুবিন দা - জুবিন দা অমৰ হওঁক ।" চৌপাশে বিয়পালো জুবিনদাৰ কালজয়ী অনেক গানৰ বেসুৰা কণ্ঠৰ সমস্বৰ । জুবিনদাক ওচৰৰ পৰা ক'লো - বিদায় শিল্পী । যতেই থাকা কুশলে থাকা । লাহে লাহে তেতিয়াও বাঢ়ি অহা সাগৰ খনক ফুচফুচাই কলোঁ -- মোৰ দুখ, চিন্তা, বেদনা, অযুত প্ৰশ্নৰ চাকনৈয়া বিলীন হৈ যাওক নিমখীয়া সোঁতত । পিছে এই অগণন মানুহৰ দুখ, শোক, ক্ষোভ, গ্লানিক সাৱটি লোৱাৰ ক্ষমতানো কোনখন সাগৰৰ আছে ।

আৰু কিছু বছৰ আমাৰ মাজত থাকি যোৱা হ’লেই কি ঠিক আজিৰ Gen-Z মাজৰ পৰাই বিষ্ণু - ভূপেন - জুবিনৰ ধ্বজা লৈ আবিৰ্ভাৱ হলহেঁতেন আন এজন শিল্পী । নিজৰ সময়তকৈ বহু আগতে জন্ম হৈ যাবলগীয়া সময়তকৈ বহু আগতে বিদায় লোৱা Zubeen Z লৈ মোৰ মাথোঁ বাকৰুদ্ধ শ্ৰদ্ধাঞ্জলি ।

এদিন হাই-উৰুমিবোৰ শেষ হব, ছ’চিয়েল মিডিয়া নিস্তদ্ধ হব, জনতাৰ চিঞৰ নিৰ্বাক হ’ব আৰু জুবিনদাৰ কণ্ঠ শুনিলেই আমি আজীৱন  কঢ়িয়াব লাগিব গ্লানিৰ বোজা । নুশুনাকৈতো থাকিব নোৱাৰোঁ ! এই কণ্ঠ আৰু গানক বাদ দি আমাৰ এৰি অহা সময়ৰ অৱশিষ্টইনো‌ থাকিব ক’ত ! আমি সাজু হৈছোঁ -স্মৃতিৰ শোক কঢ়িয়াবলৈ চিৰদিন, চিৰন্তন !