দপদপকৈ জ্বলি উঠিব জুইকুৰা!

তাতে জ্বলি থাকিব এটা জাতিৰ অযুত সপোন,

অযুত আশা!

তুমি মাথো এটা গান নাছিলা অ'!

তোমাৰ নামতে এটা ভেঁটি গঢ়ি উঠিছিল,

তোমাৰ মাজেৰেই এখন সাঁকো বৈছিল !

এই চিতাতে জ্বলিব নেকি সেই সকলোবোৰ!

জাতিটো বৰ আৱেগিক অ'!

খেৰৰ দৰে জ্বলে মাথোন!                           

তুমি যে বেপৰোৱা হৈ যুঁজিছিলা                       

উদণ্ড যেন লাগিছিল তেতিয়া,

তুমি যে লগুণডাল ছিঙি পেলাইছিলা!                   

সিয়ে ভাঙি পেলাইছিল পৰিধি।

যুঁজা মানুহ নাই অ' ,

জ্যোতি, বিষ্ণু ককাইদেউ, ভূপেন দাৰ পাছত       

চাকিটো তুমিয়েইটো

ধৰি ৰাখিছিলা!

এতিয়া এক বিৰাট শূন্যতা !

চাকিটো কোনে জ্বলাই ৰাখিব কোৱা ?

​

:::::

​

​

অৰ্হন কাশ্যপ

২২-০৯-২০২৫